Pod pojęciem integracji sensorycznej ogólnie rzecz ujmując rozumie się zdolność dziecka do rozumienia, organizowania i przetwarzania informacji odbieranych przez wszystkie zmysły i dostarczanych do organizmu. Dzięki integracji sensorycznej dziecko jest w stanie stworzyć na podstawie otrzymywanych pojedynczych bodźców pełen obraz otoczenia, odpowiednio go rozpoznać i adekwatnie zareagować. Za sprawą prawidłowo funkcjonującej integracji sensorycznej dziecko jest w stanie rozwijać się, uczyć, poznawać i lepiej rozumieć otaczający go świat. Zdarza się jednak, że na którymś etapie integracji sensorycznej dochodzi do pewnych problemów z porządkowaniem i interpretowaniem odbieranych bodźców dostarczanych przez zmysły. Wówczas pomocą dla dziecka będzie terapia integracji sensorycznej.

Jakie sygnały mogą świadczyć o tym, że dziecko ma trudności z integracją sensoryczną? Jako pewną cechę wspólną różnych symptomów świadczących o problemach z integracją sensoryczną u dziecka można wskazać nadmierną lub niedostateczną reakcję na zewnętrzne bodźce słuchowe, dotykowe i wzrokowe. O takich zaburzeniach może świadczyć również brak postępu lub powolny postęp w rozwoju psychoruchowym. Dziecko może być także nadaktywne ruchowo lub wręcz przeciwnie - powolne i męczliwe. Może mieć także problemy z koncentracją i w nauce. Takie zaburzenia mogą być obserwowane m.in. u dzieci z autyzmem, zespołem aspergera, nadpobudliwością ruchową (ADHD), zespołem Downa, mózgowym porażeniem dziecięcym oraz u dzieci z tzw. "grupy ryzyka" - z ciąży zagrożonej, urodzonych w wyniku cesarskiego cięcia i wcześniaków.

Terapia integracji sensorycznej polega na kontrolowanym dostarczaniu dziecku nowych bodźców i nauczeniu dziecka odpowiednich reakcji poprzez hamowanie niewłaściwych odruchów i kształtowanie prawidłowych. Terapia obejmuje także naukę koordynacji ruchowej. Zajęcia przybierają formę zabawy, wykorzystywanych jest wiele przyrządów generujących różnorodne bodźce. Terapię może prowadzić tylko certyfikowany terapeuta integracji sensorycznej (SI). Rozpoczęcie terapii możliwe jest tylko po odpowiednio przeprowadzonej diagnozie.